Mały wulkan energii – Beagle
Jak w przypadku wielu ras, również i ta ma kilka wersji dotyczących swej historii. Do Polski Beagle przybyły z Wielkiej Brytanii, a do Wielkiej Brytanii zostały przywiezione prawdopodobnie przez Rzymian. Inna teoria głosi, że trafiły na Wyspy Brytyjskie razem z Normanami w XI wieku.
Wielkim powodzeniem cieszyła się miniaturowa odmiana tych piesków, a ich wielbicielką była Królowa Elżbieta I. Jednak, ze względu na swój rozmiar, pieski te słabo się rozmnażały i na początku XX wieku, rasa ta zupełnie zanikła.
W XIX wieku Beagle zaczęły gościć na wystawach, a ze względu na duże zróżnicowanie tej rasy, w celu jej ujednolicenia, pod koniec XIX wieku został ustanowiony wzorzec rasy.
Charakter Beagle
Beagle mają duży instynkt stadny (żyły i polowały w sforach). Obecnie rolę tę przejęła rodzina, do której nasz bohater jest bardzo mocno przywiązany, szczególną sympatią darząc dzieci.
Bardzo źle znoszą samotność, jeśli więc często przebywamy poza domem powinniśmy wybrać psa innej rasy.
Dzięki specyficznej budowie strun głosowych, Beagle oprócz szczekania, wydają melodyjne dźwięki, zbliżone do jodłowania. Wydają je m.in. pozostawione same sobie, czego bardzo nie lubią i czują się wtedy nieszczęśliwe, dźwiękiem tym przywołują swego pana stając się prawdziwym utrapieniem sąsiadów.
Choć stały się się one przede wszystkim psami towarzyszącymi, nadal myśliwych zachwycają zdolności i sprawdzanie się w funkcji, do której rasa ta jest przeznaczona. Są to psy gończe, a więc decydując się na przedstawiciela tej rasy, musimy zdawać sobie sprawę z obowiązku zapewnienia mu odpowiedniej ilości ruchu. W innym przypadku grozi mu otyłość.
Zabawnym wydaje się fakt, że ze względu na swoje łakomstwo i doskonały węch, piesek ten zatrudniany jest na lotniskach USA, jako pies do wykrywania przemycanej żywności.
Podczas tresury musimy wykazać się konsekwencją i cierpliwością, a przede wszystkim łagodnością, gdyż ten inteligentny piesek poddaje się ćwiczeniom z niechęcią. Natomiast, jako doskonały obserwator, wychwyci każdą naszą słabość i brak konsekwencji, a więc miejmy się na baczności.
Beagle to pieski zdrowe, odporne i wytrzymałe. Niezależne i często samowolne co sprawia, że musimy szczególnie dbać o ich bezpieczeństwo i na spacery wyprowadzać wyłącznie na smyczy.
Pielęgnacja Beagla
Pielęgnacja Beagla polega głównie na systematycznym szczotkowaniu. Sierść będzie wtedy lśniąca i zdrowa, a sprzątanie mniej uciążliwe. Warto również od czasu do czasu wybrać do psiego fryzjera, który zadba o sierść naszego pupilka.
Dużo uwagi musimy poświęcić uszom. Ze względu na swój kształt powietrze ma do nich utrudniony dostęp i uszy podatne są na wszelkie stany zapalne. Należy sprawdzać czy nasz pupil nie przyniósł w nich ze spaceru, np. źdźbeł trawy i natychmiast je usunąć.
Pamiętamy, żeby do pielęgnacji uszu używać płynów do tego przeznaczonych i zabieg wykonywać regularnie. Aby zminimalizować przykre doznania związane z tym zabiegiem, przelejmy do buteleczki potrzebną ilość płynu i wstawmy do pojemnika z ciepłą wodą. Dopiero ogrzany w ten sposób płyn, aplikujmy do kanału słuchowego psa. Zabieg staje się na tyle przyjemnym, że pies łatwo mu się poddaje. Pamiętajmy, by po zabiegu dokładnie wytrzeć ucho. Środowisko wilgotne sprzyja rozwojowi bakterii i grzybów.
Pielęgnacja oczu polega na codziennym oczyszczaniu z kurzu i z tego co nasz pupil przyniesie ze spaceru, na usuwaniu wydzielin i dbaniu o to, by okolice oczu były suche. W razie potrzeby przepłukujemy przeznaczonym do tego celu płynem.
Do wszelkich zabiegów zaczynamy przyzwyczajać psa od pierwszych miesięcy jego życia. Nie tylko nasz przyjaciel będzie się mniej stresował, nasze życie też będzie łatwiejsze.
Zapewniając pieskowi potrzebną mu ilość ruchu sprawimy, że sam będzie ścierał sobie pazury i przycinanie ich nie będzie konieczne. Konieczna, natomiast, jest systematyczna pielęgnacja zębów i zapobieganie powstawaniu kamienia nazębnego.
Musimy pamiętać, że Beagle należy do psów gończych i skorzysta z każdej okazji, by wydostać się na wolność, gdzie narażony jest na wiele niebezpieczeństw.
Jeśli mamy dom z ogrodem, musi on być odpowiednio ogrodzony, aby piesek nie mógł tego ogrodzenia pokonać. Na spacerach nigdy nie spuszczamy go ze smyczy.
Rasa ta jest wystarczająco popularna, aby nasz ciekawski i przyjacielski uciekinier narażony był nie tylko na potrącenie przez samochód, ale również na kradzież.
Krew przedstawicieli tej rasy płynie także w żyłach wspaniałego psa rasy Basset Hound, ale o tym innym razem.